เช้านี้ตื่นตั้งแต่มืดเพื่อไปงานกรุงเทพมาราธอนในฐานะกองเชียร์ ต้องยอมรับสภาพว่าไม่ควรฝืน เลยตัดสินใจล้มเลิกภารกิจในวันสุดท้ายหลังจากการซ้อมมาหลายเดือน จริงอย่างที่คามินว่าครับ-บางทีการเฝ้ามองอย่างเดียวกลับกระตุ้นแรงบันดาลใจในตัวได้มากกว่าตอนวิ่งซะอีก แรกๆมันก็เจ็บปวดไม่น้อยเลยล่ะที่เรื่องมาลงเอยอย่างนี้ แต่พอบอกกับตัวเองว่า "สักวันเราจะกลับมาใหม่ และจะต้องแกร่งกว่านี้ เร็วกว่านี้ ทรหดกว่านี้" ก็ทำให้ไฟในตัวคุโชนขึ้นมาเลยล่ะครับ